Het veiligheidslandschap verandert. Niet langer de mens is het primaire doelwit, maar AI-agenten!

Autonome AI-verdediging zal de enige manier zijn om identiteitsfraude, gegevensvergiftiging en kwantumrisico’s te bestrijden, meent Wendi Whitmore, Chief Security Intelligence Officer bij Palo Alto Networks.

In 2026 zullen autonome AI-agenten de bedrijfsvoering fundamenteel herdefiniëren en grote veranderingen teweegbrengen op het gebied van identiteit, SOC, kwantumcomputing, gegevensbeveiliging en browsers. “2025 zal het jaar van de verstoring zijn geweest; 2026 zal het jaar van de verdediging zijn!”, voorspelt Wendi Whitmore.

84% van de grote cyberincidenten die Unit 42 dit jaar heeft geanalyseerd, leidde tot dienstonderbrekingen, reputatieschade of financiële verliezen. In 2026 zullen AI-gestuurde verdedigingsmechanismen de overhand krijgen, waardoor de responstijd en complexiteit worden verminderd en de zichtbaarheid wordt verbeterd voor een snelle reactie op cyberaanvallen.

“Vandaag de dag zijn er 82 keer meer autonome agenten dan mensen! Het gaat er dus om deze snelheid te counteren met een intelligente verdediging. Ik zie maar één manier: overschakelen van een reactieve naar een proactieve aanpak, die in staat is om de risico’s van AI actief te beheren en tegelijkertijd innovatie in bedrijven te stimuleren.”

Wendi Whitmore voorspelt ook dat identiteit in 2026 het belangrijkste strijdtoneel zal worden, omdat realtime AI-deepfakes – die absoluut perfect zijn – vervalsingen ononderscheidbaar zullen maken van de werkelijkheid. “Nu het vertrouwen is geschonden, moet identiteitsbeveiliging evolueren van reactieve bescherming naar een proactieve hefboom voor het bedrijf, die elke mens, machine en AI-agent beveiligt.”

Agenten, het eerste doelwit!

Het defensielandschap verandert. Niet langer zijn mensen het primaire doelwit, maar agents! Aanvallers willen hen compromitteren en omvormen tot “autonome insiders”. Dit vereist een overgang naar gecontroleerde autonomie, waarvoor realtime AI-firewallbeheertools nodig zijn om aanvallen met de snelheid van de machine te stoppen en te garanderen dat AI’s zich niet tegen hun eigenaars keren.

“Volgend jaar”, vervolgt Wendi Whitmore, “zal de nieuwe grens van aanvallen het vergiftigen van data zijn – het onzichtbaar corrumperen van AI-trainingsdata bij de bron.” Deze aanval maakt gebruik van een kritieke organisatorische silo tussen datawetenschappers en beveiligingsteams om verborgen achterdeurtjes en onbetrouwbare modellen te creëren, wat een fundamentele vertrouwenscrisis in data veroorzaakt. Gezien de veroudering van traditionele perimeters moet de oplossing een uniform platform zijn dat deze leemte opvult, met behulp van databeveiligingsbeheer (DSPM) en AI-beveiligingsbeheer (AI-SPM).

Over het algemeen zijn bedrijven er nog niet klaar voor. De wedloop van bedrijven om concurrentievoordeel te behalen op het gebied van AI zal volgens Wendi Whitmore op een nieuwe juridische realiteit stuiten. “Tegen 2026 zal de grote kloof tussen de snelle acceptatie van AI en de volwassenheid van de beveiliging ervan leiden tot de eerste grote rechtszaken waarin leidinggevenden persoonlijk aansprakelijk worden gesteld voor niet-conforme AI-acties. Wat begon als een eenvoudig IT-probleem, wordt nu een belangrijke verantwoordelijkheid voor de raad van bestuur. De rol van de CIO moet evolueren naar die van strategisch facilitator.”

Het kwantumrisico

De dreiging van “uitgestelde ontcijfering”, versneld door AI, leidt tot een crisis van retroactieve onveiligheid, waarbij gegevens die vandaag worden gestolen een risico vormen voor de toekomst. “Nu de implementatietermijn voor kwantumcryptografie is teruggebracht van tien naar drie jaar, zullen overheidsvoorschriften binnenkort een massale en complexe migratie naar post-kwantumcryptografie opleggen. Deze enorme operationele uitdaging vereist dat organisaties overstappen van een eenvoudige eenmalige upgrade naar de implementatie van cryptografische flexibiliteit op lange termijn: het vermogen om cryptografische normen aan te passen als een nieuwe, onmisbare basis voor veiligheid.”

In deze nieuwe omgeving wordt de browser een nieuwe werkruimte. Naarmate de browser evolueert van een tool voor het samenvatten van informatie naar een actief platform dat taken uitvoert, wordt hij het nieuwe besturingssysteem van het bedrijf. Deze trend ert het grootste onbeveiligde aanvalsoppervlak dat er bestaat: een toegangspoort voor AI die werkt met een uniek gebrek aan zichtbaarheid. “Met een stijging van het GenAI-verkeer met meer dan 890% zullen organisaties gedwongen worden om een uniform, cloud-native beveiligingsmodel te adopteren dat in staat is om consistente zero trust-beveiliging en gegevensbescherming toe te passen op het laatste mogelijke moment, rechtstreeks in de browser.”