In België is duplicatie op verschillende politieke niveaus of tussen verschillende regulatoren een bron van inefficiëntie.
Beltug pleit voor een coherent, solide en toekomstgericht reguleringsmodel. De beslissingen die de komende weken genomen zullen worden, zullen cruciaal zijn…
Regulering, ja. Maar zonder alles ingewikkelder te maken. Tot nu toe is het regelgevingslandschap een complex kluwen, de rol van de regelgevers is niet altijd duidelijk gedefinieerd en het ontbreekt hen vaak aan autonomie of middelen,” bekritiseert Beltug.
In de komende weken zullen belangrijke beslissingen worden genomen over regelgevende instanties voor data en AI. Welke kant zullen ze opgaan? Dat weten we niet. Het gaat om de versnippering en overlap van regelgeving.
Uit het marktonderzoek van Beltug blijkt dat 55% van de grote organisaties en 34% van de MKB-bedrijven een hoge tot zeer hoge druk op hun ICT-afdelingen ervaren als gevolg van wettelijke eisen rondom digitalisering zoals GDPR en NIS2. Deze druk vertraagt innovatie, klantgerichte verbeteringen en cyberbeveiligingsinitiatieven,” merkt Beltug op. Het implementeren van wetgeving kost al te veel tijd en middelen. Hier kunnen regelgevers het verschil maken.”
Versnippering en overlap voorkomen
Regelgevers kunnen aanzienlijke schaalvoordelen behalen
Beltug vindt dat wetgeving vergezeld moet gaan van duidelijke en afdwingbare aanbevelingen, zodat bedrijven weten wat er daadwerkelijk van hen wordt verwacht. Regelgevers kunnen als gids fungeren en bedrijven concrete antwoorden bieden bij het implementeren van wetgeving. “Eén concrete aanbeveling kan voorkomen dat honderdduizenden werknemers in bedrijven, ziekenhuizen, enz. moeten werken.
Hoewel het logisch is dat bevoegdheden worden verdeeld tussen verschillende regelgevers, moeten structurele overlappingen worden vermeden. “De kennis van elke regelgever is waardevol, maar duplicatie op verschillende politieke niveaus of tussen verschillende regelgevers is een bron van inefficiëntie. In de nieuwe wereld van het delen van gegevens en kunstmatige intelligentie zullen we alle beschikbare kennis nodig hebben.”
Dertien regelgevers! Rumoer of regelgeving?
De boodschap is duidelijk. De verantwoordelijkheden voor digitale technologie zijn nu al een complex kluwen in België, met dertien regulatoren: drie op gewestelijk niveau, vijf op gemeenschapsniveau en ook nog eens vijf op federaal niveau!
We kunnen het ons niet veroorloven om de zaken nog ingewikkelder te maken. Beltug: “We moeten de jurisdictie over data en AI niet verspreiden over verschillende regelgevende instanties. De ‘klassieke’ reactie uit het verleden, waarbij ondanks alles toch samenwerkingsakkoorden konden worden gesloten, is niet langer een goede weg.”
Uitvoering van het regeerakkoord
Het federale regeerakkoord bepaalt dat voor de Datawet en de AI-wet het BIPT wordt aangewezen als coördinerende regulator. Deze keuze komt ook overeen met de voorkeur van Beltug. “Uit onze contacten blijkt echter dat ook andere regelgevers en overheden deze bevoegdheden willen opnemen, wat weer leidt tot versnippering.”
Om digitalisering succesvol te begeleiden, is het essentieel dat toezichthouders: sterk en gespecialiseerd zijn, met voldoende technische middelen en talent; structureel gefinancierd worden, zonder hun onafhankelijkheid in gevaar te brengen; uitgerust zijn met duidelijk afgebakende bevoegdheden, zonder overlap of verwarring; maar ook dat ze burgers een overzicht geven van hun rechten en niet alleen toezicht houden, maar actief adviseren om bedrijven effectief te ondersteunen, via transparante en eenduidige richtlijnen. Dit maakt het voor bedrijven gemakkelijker om hun digitale transformatie te voltooien en nieuwe diensten te ontwikkelen. En het voorkomt de kosten van het naleven van regelgeving.
Kortom, “de keuzes die de komende weken worden gemaakt met betrekking tot regelgevers voor data en AI zullen bepalend zijn voor de verdere digitale ontwikkeling van onze economie en onze samenleving “. Beltug dringt er daarom bij beleidsmakers op aan om te werken aan een coherent, robuust en toekomstgericht reguleringsmodel dat bedrijven niet belemmert, maar helpt om te innoveren en te groeien in een digitale wereld.
