Een sluimerende oorlog, die niet bij naam wordt genoemd. En die de hele economie bedreigt.

Het vooruitzicht van een ‘kill switch’ moet door CIO’s en, meer nog, door CEO’s worden overwogen. In de praktijk komt het erop neer dat de huidige en toekomstige clouddienstcontracten moeten worden bekeken in het licht van dit soort nieuwe verstoringen.

“We zijn een tijdperk van instabiliteit ingegaan, waarin technologie een geopolitiek wapen kan worden. Hoewel we ons ervan bewust zijn dat de cloud de basis vormt van de digitale economie, komt 80% van de aankopen van cloud- en software in Europa ten goede aan Amerikanen. Dat is een groot probleem!” De opmerking van Benjamin Revcolevschi, CEO van OVHcloud, enkele weken na zijn benoeming tot eerste Europese cloudprovider, klinkt nog steeds door.

Voorstanders van soevereiniteit in Europa vrezen al lang dat de afhankelijkheid van de cloud Amerikaanse instanties in staat stelt om gevoelige gegevens van Europeanen die op Amerikaanse servers zijn opgeslagen, waar ze zich ook bevinden, te bespioneren dankzij de Amerikaanse wetgeving. Vandaag de dag is dat nog meer het geval.

In een politieke cyclus waarin de Amerikaanse president in een oogwenk wetten heeft gewijzigd en de procureur-generaal van het Internationaal Strafhof de toegang tot zijn Microsoft-e-mail heeft verloren nadat hij door Washington was gestraft – naar aanleiding van arrestatiebevelen tegen hoge Israëlische functionarissen – bestaat er reële vrees dat de Verenigde Staten hun technologische dominantie als wapen zullen gebruiken om invloed uit te oefenen in het buitenland.

“Trump heeft een diepe haat tegen Europa“, meent Zach Meyers, directeur onderzoek bij het Centre for European Reform (CER). “Het idee dat hij een kill switch zou kunnen bevelen of andere maatregelen zou kunnen nemen die de economische belangen ernstig zouden schaden, is niet zo onwaarschijnlijk als zes maanden geleden.”

In dezelfde geest had Alexander Windbichler, CEO van Anexia, graag gezien dat IT’ers zoals hij zich eerder hadden uitgesproken over deze “ongezonde afhankelijkheid”. Hij stelt dat de Europese cloudindustrie te lang lobbyen en politiek heeft vermeden en zich heeft geconcentreerd op technologische concurrentie.

“Ik weet niet of Trump een einde zou kunnen maken aan clouddiensten in Europa, maar ik had nooit gedacht dat de Verenigde Staten zouden dreigen Groenland in beslag te nemen! Dat is nog gekker dan de cloud sluiten!”

De cloud werkt immers als een waterkraan.

Iemand kan hem dichtdraaien. In de praktijk zou de Amerikaanse regering cloudbedrijven kunnen opdragen hun diensten in Europa stop te zetten.

Het gaat niet alleen om Trump en het gaat niet alleen om Europa. Eind juli heeft de Indiaanse energiegigant Nayara Energy, die voor 49% in handen is van de Russische gigant Rosnef, in zijn land een rechtszaak aangespannen tegen Microsoft omdat het zonder voorafgaande kennisgeving alle betaalde diensten die het aan Nayara leverde, heeft stopgezet. Deze blokkering van diensten lijkt in werkelijkheid een gevolg te zijn van de sancties die de Europese Unie tegen Rusland heeft opgelegd, aangezien Nayara de facto onder controle staat van Russische belangen.

Dat geeft te denken. CIO’s en CEO’s zullen hun huidige en toekomstige contracten in het licht van dit soort verstoringen moeten herzien. Het is duidelijk dat dit een nieuw soort gebeurtenis is waarmee voortaan rekening moet worden gehouden bij het ondertekenen van contracten voor clouddiensten.

Het is een sluimerende oorlog, een oorlog die niet bij naam wordt genoemd. Als reactie op de Europese maatregelen van de Europese Commissie – die door president Trump als “discriminerend” worden bestempeld – lopen we het risico dat er “aanzienlijke extra douanerechten” worden opgelegd. Ter herinnering: in juni had Trump de handelsbesprekingen met Canada opgeschort als vergelding voor een door Ottawa geplande belasting op digitale diensten, gericht tegen Alphabet, Amazon en Meta. Kort daarna kondigde Canada aan de maatregel in te trekken…